Nic się nie da zmienić: ...

 Ciągle jeszcze łatwo jest zostać milionerem - pod warunkiem, że było się miliarderem.

 Jak łatwo było przemknąć na drugą stronę - przepłynąć z błękitu w czerń.

 Krótki okres życia jest dostatecznie długi na to, aby żyć dobrze i uczciwie.

 Bo z wielu zajęć przychodzą sny, a marność z nadmiaru słów.

 Choć życie jest nieprzewidywalne, może jednak zmienić się na lepsze, a marzenia, z których utratą już się pogodziliśmy, mogą jeszcze się urzeczywistnić.
Nasze szanse rosną, jeśli uwierzymy, że zasługujemy.

 Światło rozkwita najjaśniej w najciemniejszych miejscach.

 Żyjemy w świecie pozorów, pozorujemy więc, że żyjemy.

 Życie? Ciężki kwadrans złożony z uroczych chwil.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść do przodu.