Dość się weseli serce, gdy ...
Dość się weseli serce, gdy daje i sobą się dzieli.
Ten tylko ani jednego dnia nie utraci,kto w każdym coś dobrego zrobi dla swych braci.
Dlatego najgorsze, co możemy zrobić, to nieustannie pytać, czy jesteśmy szczęśliwi, bo to spojrzenie na siebie nieuchronnie prowadzi do niezadowolenia. Każdy moment z życia jest jak obrazek, który trzeba malować, a nie tylko jak problem, który trzeba rozwiązać.
Tak mocno krytykujemy egoizm, ale któż z nas nie jest choć w niewielkim stopniu egoistą?
O, jakże często do snu kołyszę wzburzoną krew.
Myślenie o śmierci przedłuża życie.
Nie jeden w życiu chciały cofnąć czas,
wcisnąć pause i replay, w tym życiu nie ma szans.
Życie płynie z prędkością spadających gwiazd.
Upadając na ziemię, żyjąc powszednim chlebem,
połykając nadzieje,myśląc że coś zmienię,
przekonując siebie i tak przeznaczenia nie zmienię.
Czas się nie śpieszy - to my nie nadążamy.
Pytanie o sens życia jest najbardziej naglącym ze wszystkich ludzkich pytań.
Pobłażliwość jest gruntem, na którym złodziejstwo się pleni.
Życie wspólnotowe może kwitnąć tylko wtedy,gdy istnieje dla celu znajdującego się poza nim.