Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.

 Pod koniec dnia, pod koniec roku, spójrz wstecz i pomyśl sobie: było różnie. Bywało źle. Bywało może nie tak znowu najgorzej? Chyba dałam radę. Chyba dałem radę. Żyję. Nie zawiodłem przesadnie najbliższych. Nadal utrzymuję się na powierzchni. Pomogłam. Zadzwoniłem. To proste rzeczy, ale to z prostych rzeczy złożona jest codzienność. I gdy codzienność wywołuje w Twojej głowie spokój, to wtedy żadne „jutro” nie jest straszne. Właśnie takiego „wczoraj” Ci życzę.

 Nie do króla należy decydowanie o tym, co się dzieje w głębi duszy.

 Dobre rzeczy trafiają się tym, którzy umieją czekać.

 I moim zdaniem wzrost dla samego wzrostu to logika komórki rakowej.

 ....Nie patrz życiu w oczy, nie zmagaj się z nim. Czuj je całym sobą.....

 Ciche pozwolenie w obliczu tyrani jest nie lepsze niż zgodzenie się wprost.

  Musimy się przyzwyczaić do tego, że przed najważniejszymi skrzyżowaniami naszego życia nie ma żadnych znaków ostrzegawczych.

 Optymizm pomagał mi w najczarniejszych chwilach. Pomaga i teraz.

 Legendy to dopiero trwałe prawdy.

 Niektórzy ludzie, pomyślał, stają się widoczni dopiero dzięki temu, że znikają.