Człowieczej ręki ciepło, którą mi ...
Człowieczej ręki ciepło, którą mi podano, przez lata noszę z sobą, już się nie wystudzi.
Życie to najdziwniejsze co może się nam zdarzyć. Kiedy już umiemy żyć, musimy umierać. Kiedy już umiemy kochać, musimy odchodzić. Kiedy już umiemy rozumieć, musimy zapominać.
A więc tak wygląda życie, pomyślał. Człowiek słyszy dźwięki, czuje wiatr i gorąco, ponosi porażki, czuje wstyd. Na tym to polega. Trzeba żyć i uczyć się.
Nie liczy się to, co mamy, lecz to, kim jesteśmy; nie liczy się to, co posiadamy, lecz to, co nami porywa
Czasami zło przychodzi pod maską dobra, lecz jego prawdziwym celem jest szerzenie zła.
Lęk przed samotnością kiedy miłość jest tak blisko.
Lekarze wszczepiają narkotyki, których nie znają, w ciała, które znają jeszcze mniej.
Prawdziwa wolność to wtedy, kiedy człowiek może decydować, jak chce żyć.
Na górze róże, fiołki na dole jak mi się nie chce, o ja pie*dolę. Róż jest wiele, fiolków nie mało. Czy ci się ku*wa kiedykolwiek chciało?
Pies umie umrzeć bez zaskoczenia.
Życie jest za krótkie, żeby być małym.