Po czterdziestym roku życiakażdy jest ...

 Ty nie możesz zachorować. Jesteś na to zbyt doskonała.

 Cuda rosną tylko tam, gdzie je zasadzisz.

 Jestem w stanie wiele ludziom wybaczyć, poza odrywaniem mnie od posiłków.

 Wychowanie psuje ludzi, a nie naprawia.

 W życiu potrzeba trzech składników: słońca, punktu widokowego i zakwasów.

 Być szczęśliwym, trzeba najprzód odsunąć od siebie strach, potem żyć z umiarem, skromnie, spokojnie, oddając się pracy, którą się kocha, ale bez nadmiernego napięcia.

 Filozofia zawsze grzebie własnych grabarzy.

 Nie liczy się to, co mamy, lecz to, kim jesteśmy; nie liczy się to, co posiadamy, lecz to, co nami porywa

 Wolność zaczyna się tam, gdzie kończy się strach.

 Jak teraz myślę o życiu, sergeancie, wydaje mi się ono rzeką. Jak rzeką jest płynne, zmiennicze, toczy się własnym, niezmiennym rytmem i nie da się go zatrzymać, przerwać, odwrócić. Jak rzekę, można je przekroczyć, przepłynąć, ominąć, ale nie da się go podporządkować swoim ambicjom.