Żyć znaczy umierać.

 Ból zdaje się być największym przeciwnikiem cnoty.

 Dokonujemy wyborów i musimy z nimi żyć.

 Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.

 Z wibrionów powstaliśmy - w wibriony się obrócimy.

 Dawanie jest lepsze od brania.

 Te mniejsze aspiracje bez wątpienia umożliwiają lepsze przystosowanie się do życia.

 (...) niech wasza poezja wyczaruje sąd ostateczny, albo zbawienie.

 Dobre serce można dzisiaj kupić z przeceny.

 Pisarz nigdy nie jest osobą godną zaufania.

 Dobre uczucia zawsze zostają wynagradzane. Na tym przecież polega rytm świata.