Jesteśmy pielgrzymami a nie osadnikami.

 Prawdziwy problem życiowy w dzisiejszych czasach:mieć dość czasu na myślenie.

 Stwierdzili, że jestem normalna. Mogę żyć. Powinnam żyć?

 Powinno się być jak chleb,który dla wszystkich leży na stole,z którego każdy może kęs sobie ukroić,nakarmić się, jeżeli jest głodny.

 Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie.
Życie pozbawione znaczenia przemyka obok,
jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.

 Jesteśmy sami, nic nas nie usprawiedliwi.

 A uśmiech żmii potrafi być bardzo miły. O tak, naprawdę bardzo miły.

 Otium sine litteris mors estet hominis vivi sepulturażycie bez zajęć naukowych i literackichjest śmiercią i grobem żywego człowieka.

 Największą karą dla kłamcy jest nie to, że ktoś mu nie wierzy, ale to, że on sam nie potrafi uwierzyć nikomu.

 Jedyna stała w życiu to zmiana

 Dobrze jest umierać, gdy się ma świadomość, że zrobiło się w życiu coś naprawdę dobrego, że pozostanie się w pamięci choćby kilku ludzi i będzie się przykładem dla potomnych.