Czas jest zawsze aktualny.

 Ich życie to po prostu jakiś błąd statystyczny, pomyłka mamusi.

 Obsceniczność wojny: intymność wzajemnie przelanej krwi, lubieżna bliskość, oko w oko, dwóch żołnierzy zarzynających się nawzajem.

 A ja was za podłość waszą przeklinam.

 Rozrywek nigdy za wiele, a spokojne życie odbiera mi inwencję i dobry humor.

 Kwintesencją całej tej wiedzy jest
i pozostanie fakt, że wszyscy ludzie kłamią
i każdy, kto twierdzi, że nigdy nie skłamał,
to właśnie ta osoba, która stanowi dla
nas największe niebezpieczeństwo.
Wszyscy ludzie cierpią na chorobę, jaką jest kłamstwo. Nie wolno o tym zapominać. Musimy tylko, jak już dwukrotnie podkreślaliśmy, rozróżnić przy ocenie tych, którzy przez kłamstwo chcą nas oszczędzić, od tych,
którzy planowo i we własnym
interesie działają na naszą szkodę.

 On się bawił, ona stała.
On zrozumiał, ona zapomniała.

 W pokoju aż gęsto było od duchów przeszłości.

 A jakie jest największe kłamstwo świata?
– To mianowicie, że nadchodzi taka chwila,
kiedy tracimy całkowicie panowanie nad naszym
życiem i zaczyna nim rządzić los. W tym tkwi
największe kłamstwo świata.

 Nie instytucje tworzą człowieka, ale człowiek instytucje.

 Czym się różni to, czego nigdy nie będzie, od tego, czego nigdy nie było?