Mamy miejsce w niebie, które ...
Mamy miejsce w niebie, które na nas czeka, choćbyśmy bardzo późno tam przyszli lub zasiedzieli się w czyśćcu; nikt go nie zajmie, bo ono jest tylko dla nas; gdybyśmy nawet nigdy tam nie doszli, pozostanie nie zajęte.
A w głowie - jak w spalonej bibliotece...
Hic vivimus ambitiosa paupertate omnesTu żyjemy wszyscy w dumnym ubóstwie
Życie to nie oczekiwanie, aż burza minie, lecz nauczenie się, jak tańczyć podczas deszczu.
Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.
Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.
Ludzie są jak węzełki: nie wiadomo,
co się w nie zbierze i czy dadzą się rozplątać.
Wszystko jest szachownicą nocy i dni, na której Los gra ludźmi niczym figurami.
Mądrość człowieka zależy od równowagi między jego wiedzą a niewiedzą.
Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.
Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy, aby je upiększyć i uszlachetnić.