Żadna sztuka nie może równać się z życiem.

 Byłoby normalniej, gdybyśmy jedli tylko wtedy, gdy jesteśmy głodni.

 Nie chodzi o to co się chce, lecz co można zrobić by to dostać.

 W małżeństwie jest zasadnicza, partnerka równość i razem aż do śmierci.

 A to jest najważniejsze, tak mi się
przynajmniej wydaje - być w zgodzie
z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.

 Niektórzy ludzie są starymi duszami od samego początku – ich spojrzenie jest zawsze skierowane w głąb. Inni walczą, krzyczą i płaczą, stawiają opór, z pewnością pragmatyk prawdopodobnie raczej poetą, są zawsze z nami, tu i teraz, na zewnątrz, płoną i opadają jak gwiazdy strzelające.

 Niezdrowa dusza wymaga zdrowego ciała.

 Dlaczego płacz słodkim jest dla nieszczęśliwych?

 Może nie jestem całkiem zdrowy, ale z pewnością jestem uleczony.

 Opuszczam to życie nie jak się opuszcza własny dom lecz gospodę.

 Przyzwyczajenie drugą naturą. Tak jak kłamstwo.