
Człowiek podleje na starość.
Człowiek podleje na starość.
Twierdzo, zbuduję cię w sercu człowieka.
O tym o czym nie można mówić, trzeba milczeć - wszyscy nosimy ze sobą swoje Wolfsegg i mamy ochotę wymazać je
dla własnego ocalenia, wymazać poprzez zapisanie i zgładzenie.
Pójdź w nim do domu będzie wyglądał jak sukienka.
Polne kwiaty zbijały kapitał na krótkim lecie...
Życie rozwija się z pośród strachu i potrzeby, a człowiek staje duchowo dojrzewa tylko na drodze doświadczeń. Każda godzina jest unikalna i tylko raz przeżywana. Która jest wykorzystywana z mądrością jest tym, która odznacza się. Życie zawsze oferuje drugą szansę. Nazywa się to jutraem.
Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia,
całe lata bez dachu nad głową,
ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.
W życiu zawsze tak jest. Dobre rzeczy mają zawsze swoją złą stronkę, a złe dobrą.
Człowiek dobrze się mający, niezależnie od swych zalet, zawsze rozczarowuje.
Czy można kogoś porzucić i jednocześnie z nim być ?
Ból jest ojcem mądrości, miłość matka.