
Człowiek podleje na starość.
Człowiek podleje na starość.
Człowiek przewraca się nie na własnych błędach, ale na wrogach, którzy te błędy wykorzystują.
Nic tak nie uszlachetnia jak sentyment rodzinnej jedności.
Życie to nie oczekiwanie, aż burza minie… To nauczenie się, jak tańczyć w deszczu.
Młodość jest solą ziemi w oku.
Żywi powinni się uśmiechać, bo martwi już nie mogą.
Kłamstwo jest jedyną ucieczką słabych.
Jedno, co można zrobić, to podejść do rzeczy filozoficznie, czyli powiedzieć sobie: "srał to pies".
Być szczęśliwym, trzeba najprzód odsunąć od siebie strach, potem żyć z umiarem, skromnie, spokojnie, oddając się pracy, którą się kocha, ale bez nadmiernego napięcia.
Dokładnie tak postępowała przez całe życie zawsze szukała łatwizny, albo zadowalała się tym, co było w zasięgu jej ręki.
Zbyt mnie straszyli i teraz nieczym już przestraszyć nie są w stanie.