To nie są czasy, w których można żyć. W tych ...
To nie są czasy, w których można żyć. W tych czasach można tylko umrzeć.
Czasem trzeba zamilknąć, żeby zostać wysłuchanym.
Kochałam go bardzo mocno - odparła. - Lecz jeszcze bardziej kochałam swoją wolność.
A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.
Kto wznosi swoją katedrę, na której budowę potrzeba stu lat, może sto lat żyć zachowując bogactwo serca.
Obywateli nie produkuje się w fabrykach; to w rodzinie, pod sercem matki kryje się naród.
Po to, żeby coś komuś udowodnić,
nie warto marnować życia.
Niszczycielskie efekty niektórych zdarzeń objawiają się dopiero pod koniec życia.
Jesteśmy pielgrzymami a nie osadnikami.
Złość jest z natury wieczna, dlatego nie ma nic do stracenia ani do zyskania.
Dopóki jedna rasa gnębi drugą, nie ma miejsca na pokój.