Filozofia zawsze grzebie własnych grabarzy.

 Jedyną drogą do wolności jest śmierć.

 Dorastanie bez ojca niekoniecznie musi być takie trudne.

 Śmierć to fałszywe miłosierdzie.

 Na zawsze nie ma nic. Rzeczy się niszczą, a ludzie odchodzą.

 Kiedy umieram, jestem jak księga, której nie przeczytałem, mimo że napisałem ją sam. Kiedy umieram, zostaję autografem dla kosmonautów, fragmentem, śladem dla archeologów przyszłości.

 Miarą skarbu jest jego wartość w potrzebie.

 Dzieci zaczynają od tego, że kochają swoich rodziców. Po pewnym czasie sądzą ich. Rzadko kiedy im wybaczają.

 Każdy człowiek może umierać jako bogacz, jeśli zdecyduje się żyć jak biedak.

 Niedoskonałości sprawiają, że rzeczy są bardziej interesujące.

 Dobrze jest dawać, gdy się jest proszonym, ale lepiej jest dawać bez usłyszenia prośby, domyślając się potrzeby.