Dla wewnętrznej wolności potrzeba wiele przestrzeni na zewnątrz.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby zachować równowagę, musisz jechać naprzód.

 Ale dziś nic nie jest takie, jak planowałam. To chyba nigdy się nie udaje, prawda?

 Ciężko pogodzić się z odejściem osób, które pozostawiły po sobie tyle pięknych wspomnień.

 Nie wchodź w niejasną rolę z życiem,
które zdziera z nas nasze maski.

 Nie wszystko, co się chwieje, może być kołyską.

  Zawsze jakoś to jest, zawsze jakoś się to życie w końcu układa. Może po prostu los chce cię doświadczyć, przećwiczyć na różne sposoby, byś miała siłę udźwignąć ten ogrom szczęścia, który dla ciebie szykuje?

 Powoli wypływałam na powierzchnię czarnego jak smoła snu.

 Nie ma nic gorszego od samotności we dwoje.

 Zdrowych z założenia nie ma, tyle tylko, że nie każdego trzeba od razu zamykać.

 Człowiek nie jest nigdy tak szczęśliwy ani tak nieszczęśliwy, jak mu się wydaje.Życie jest cudem i tragedią, jest wszystkim, co najgłębsze i najwznioślejsze w naszym duchu.