Kto życia nie ceni, nie wart go.

 Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już nigdy niczego nie napisze.

 A gdy pragnienie wolności owładnie tobą, zrzucisz jarzmo z twej szyi.

 Vulnerant omnes, ultima necatwszystkie ranią, ostatnia zabija.

 Pragnienie jest połową życia;obojętność jest połową śmierci.

 Liczy się tylko książka, która jak nóż wbija się w serce czytelnika.

 A więc to znaczy, że nie żyje.
Co dziwne, kiedy wypowiadałem
te słowa, nie wydarzyło się nic.
Świat nie miał się wcale gorzej
niż zwykle. Pogrążony w tym samym,
odwiecznym śnie, niszczał sobie jak zawsze.

 Był to sekret, który na zawsze pozostanie fragmentem tajemnicy.

 Czy może być coś równie wspaniałego jak symfonia natury?

 Owszem, można sobie wybierać drogę,ale nie ludzi, których się spotyka.

 Gniew to najmniej przydatne ze wszystkich uczuć. Niszczy umysł i rani serce.