
Gdyby nie receptory na neuronach, z pewnością nie byłoby poezji.
Gdyby nie receptory na neuronach, z pewnością nie byłoby poezji.
Nawet Francuzi nie mówią o WSZYSTKIM.
Człowiek na starość przypomina emerytowanego aktora, który siedzi na widowni i smętnie spogląda, jak jego ulubione role gra ktoś inny.
Jesteś kaleką dlatego, że nie ma w tobie dziecka.
[...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.
Życie jest tylko chwilą, krótkim oddechem między narodzinami a śmiercią. Niezliczone razy powtarzamy, że każdy dzień jest cenny, ale zapominamy o tym, co najważniejsze - cieszyć się nim.
Nie ma innej drogi by odnaleźć siebie jak ta, żeby choć raz całkiem się od siebie uwolnić.
Co znaczą dwadzieścia cztery godziny, kiedy nie udało się całe życie?
Rzec można, że odwieczna tajemnicą świata jest jego poznawalność.
Kiedy zasieje się ziarno zwątpienia, prawie zawsze puści pędy.
Miałeś już w życiu taki moment, w którym sam nie wiedziałeś co czujesz? Kiedy gubiłeś się w własnych myślach? Gdy kogoś ci brakowało, ale wszystkich od siebie odrzucałeś?