Tak drzemie we mnie wiele książek, lepszych i gorszych, najrozmaitszych. Zdania, słowa, akapity i wersy, niczym niespokojni sublokatorzy, nagle budzą się do życia, wałęsają się samotnie albo rozpoczynają w mojej głowie hałaśliwy dialog, którego nie potrafię uciszyć.
Lepiej zostać samemu niż w złej kompanii.
Ty pamiętaj, że my mamy prowadzić nie romans, nie małżeństwo, tylko interes.
Gdy wiatr nie służy, do wioseł trzeba.
Prawdziwy bohater bawi się sam.
Życie niepoddane analizie jest być może nic niewarte, ale życie ciągle analizowane jest z pewnością piekłem.
Życie cywilizacji było dla mnie jak sen, z którego na próżno starałem, się przebudzić.
Przyszłość wkrótce będzie należeć do przeszłości.
Wiara, córka męskości.
Oczekujcie nieoczekiwanego.
Zabijamy wrogów, bo inaczej oni zabiją nas.
