Przeciętności umysłu niemal wszędzie towarzyszy zadziwiająca podłość duszy.

 Czasem i nam zdarza się wygrać.

 Nasze historie zaczynają się, nim się zaczną, i trwają jeszcze po swoim zakończeniu.

 Świeże wspomnienia w istocie nie są wspomnieniami, to wciąż jeszcze zdarzenia.

 Niełatwo jest żyć po śmierci. Czasem trzeba na to stracić całe życie.

 Możemy spokojnie egzystować i umierać.

 Bez wyobraźni człowiek jest jak proch i pył.

 Najważniejsze to wytrwać –

mimo wszystkich przeciwności.

 To, co jest dobre, żeby być szczęśliwym: wzruszająca ulotność życia, dzięki której docenia się chwile szczęścia oraz śmiertelność, dzięki której przestaje się bać życia i docenia się każdy jego moment.

 Czy nie lepiej byłoby, zamiast tępić zło, szerzyć dobro?

 Ludzie muszą się nauczyć odchodzić, tak jak przyszli. Być gotowym, to wszystko.