Nikomu z nas życie, zdaje się, bardzo łatwo nie idzie, ale cóż robić, trzeba mieć odwagę i głównie wiarę w siebie, w to, że się jest do czegoś zdolnym i że do tego czegoś dojść potrzeba. A czasem wszystko się pokieruje dobrze, wtedy kiedy najmniej się człowiek spodziewa.
Szansa była niewielka. Ale większej nie mieliśmy.
Otaczaj się ludźmi, którzy wywołują uśmiech na twojej twarzy. Nie przejmuj się porażkami, ponieważ upadki są częścią życia, a podnoszenie się to w istocie samo życie. Życie to dar, a ty sam musisz zdecydować czy chcesz być szczęśliwy czy wolisz przejmować się każdym potknięciem.
Oczekujcie nieoczekiwanego.
Tak drzemie we mnie wiele książek, lepszych i gorszych, najrozmaitszych. Zdania, słowa, akapity i wersy, niczym niespokojni sublokatorzy, nagle budzą się do życia, wałęsają się samotnie albo rozpoczynają w mojej głowie hałaśliwy dialog, którego nie potrafię uciszyć.
Twój głos sprzed lat powiedział mi, dlaczego ludzie mówili, że nigdy się nie uśmiechasz.
Są więzienia gorsze od słów.
Kiedy zauważysz w kimś coś pięknego, powiedz mu. Tobie zajmie to kilka sekund, a w nim może zostać do końca życia.
A więc to znaczy, że nie żyje.
Co dziwne, kiedy wypowiadałem
te słowa, nie wydarzyło się nic.
Świat nie miał się wcale gorzej
niż zwykle. Pogrążony w tym samym,
odwiecznym śnie, niszczał sobie jak zawsze.
Życie jest krótkie, jeśli zasypujemy, nie marnujmy czasu na sen. Jeżeli czujemy, smakujmy. Jeżeli kochamy, niech to będzie z pasją. Życie jest teraz.
Wydawało mi się, że ten zabieg niweczący w człowieku zabójcę jest... okaleczeniem.
