Poza tym nie można zabić czegoś, co nigdy tak naprawdę ...
Poza tym nie można zabić czegoś, co nigdy tak naprawdę nie żyło.
Stacja była oświetlona nowocześnie, z tych rur szklanych co bolą oczy.
(...) ja jestem Kameleon, igraszka chwili, straszne moralne nic!
Chodzi mi o to, że pisarze... kształtują życie swych bohaterów.
Życie wspólnotowe może kwitnąć tylko wtedy,gdy istnieje dla celu znajdującego się poza nim.
Ramię matki jest najdłuższe. Mogę oprzeć na nim całe moje życie.
Ze wszystkich uczuć to właśnie nienawiść odurza najbardziej.
(…) najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.
Mam tyle historii do opowiedzenia. Niektórych z nich nawet już nie pamiętam.
Ocknęła się po raz kolejny z koszmarnego snu, tylko po to, by stwierdzić, że rzeczywistość również jest koszmarem.
Wszyscy wielcy ludzie rodzą się w małych namiotach.