Niektórym udaje się wszystko, innym (prawie) nic.

 Często starzec pochylony wiekiem nie ma innego dowodu na to, że żył tak długo, jak tylko liczbę przeżytych lat.

 Dobrze jest umierać, gdy się ma świadomość, że zrobiło się w życiu coś naprawdę dobrego, że pozostanie się w pamięci choćby kilku ludzi i będzie się przykładem dla potomnych.

 Gdybym chciał, żeby pan zrozumiał, wytłumaczyłbym to lepiej.

 Kto umiera, płaci swoje długi.

 Jeśli nauka uczy nas czegokolwiek, to tego, że porażki powinniśmy przyjmować tak samo jak sukcesy -
ze skromną godnością i wdziękiem.

 Ktoś, kto przyjmuje cudze dobro, sprzedaje własną wolę.

 W apatii jest wolność, dzikie, odurzające wyzwolenie, którym prawie można się upić.

 Wybaczanie jest trudną sztuką.

 Człowiek jest wielkim nie tyle przez co posiada, ile przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym może podzielić się z innymi.

 Strasznie ciężko jest pogodzić się z bezsilnością.