
Nie jesteśmy żywi, bo mamy duszę, jesteśmy żywi, bo mamy ...
Nie jesteśmy żywi, bo mamy duszę, jesteśmy żywi, bo mamy mózg.
Trzeba jeść aby żyć, nie zaś żyć, aby jeść.
Dowodem odwagi nie jest umrzeć, lecz żyć.
Każdy kiedyś przegrywa, lecz
i z porażki można wiele wynieść.
Geniusze widzą świat z innego punktu widzenia niż pozostali ludzie i na tym polega ich tragedia.
Pamiętaj zawsze o tym – uczucia istnieją po to, by się nimi dzielić.
Czasem są koszty, których nie da się spłacić pieniędzmi.
Kiedy zauważysz w kimś coś pięknego, powiedz mu. Tobie zajmie to kilka sekund, a w nim może zostać do końca życia.
Jak coś zmyślasz, to rób to chociaż z talentem.
Za młodu drży nam serce, a na starość nogi.
Nic nie trwa wiecznie, wszystko kiedyś się kończy. Kończą się filmy, książki i rozmowy. Kończą się uśmiechy i łzy. Ludzie się kończą. Bicie serca się kończy. Związki, miłości, smutki i samotności. Alkohol w butelce i paczka papierosów. I choć jesteśmy tego świadomi, zachowujemy się tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni, jak gdyby to przemijanie wcale nas nie dotyczyło. Lubimy myśleć, że to co mamy, mamy na stałe, że nikt nam tego nie odbierze. Aż nagle, pewnego ponurego, deszczowego dnia zostajemy po prostu z niczym. I na tym kończy się nasze przemijanie. Na świadomości.