Upodobniamy się do tych, których lubimy.

 Bardziej pouczające są błędy wielkich inteligentów niż przeciętnych geniuszy.

 Życie ludzkie to jakby olbrzymie zawody sportowe, których jesteśmy zarówno uczestnikami, jak i widzami.

 Większość ludzi używa pierwszej połowy swego życia w taki sposób, że czyni nieszczęśliwą drugą jego część.

 Tylko uczestnictwo w byciu istniejącej istoty ujawnia sens w podstawie własnego bycia.

 Jak masz dwadzieścia lat i całą noc pijesz, to rano wstajesz wypoczęty i radosny. Jak masz trzydzieści lat i całą noc pijesz, to rano wstajesz i czujesz, że całą noc piłeś, a w wieku czterdziestu lat całą noc spokojnie śpisz, a rano czujesz się tak, jakbyś całą noc pił.

 Gdzie wiele wolności tam też wiele błędów. Pewnym pozostaje, że droga obowiązku jest wąska.

 Jeżeli zawędrujesz dość daleko, wszelkie reguły ulęgną zawieszeniu.

 Czasami życie musi się skomplikować, żebyśmy poznali tych, na których na prawdę warto liczyć.

 Ludzie nie pamiętają tego, co mówisz czy robisz, ale jakie uczucia w nich wzbudzasz.

 Śmierć jest tak przerażająco
ostateczna, tymczasem życie obfituje
w niezliczoną ilość możliwości.