Upodobniamy się do tych, których lubimy.

 Istota rzeczy jest niewidoczna dla oczu.

 Uczynić kogoś szczęśliwym - to jakby jego życie pomnożyć i pogłębić.

 Póki życia, póty nadziei.

 Ból i radość leżą razem w jednej łupinie - ich mieszanina jest ludzkim losem.

 Tak, w życiu raz świeci słońce, raz pada deszcz - to jest jego smak, prawdziwy smak.

 Ludzie się nie zmieniają. Jeśli myślisz, że dana osoba zmieni się ze względu na ciebie, to jesteś głęboko w błędzie! Może założyć tylko maskę, w której chcesz go zobaczyć... I uwierz mi, prędzej czy później ją zdejmie.

 Na niektóre wspomnienia nigdy nie ma odpowiedniej chwili.

 Niektórzy ludzie tak bardzo boją się śmierci, że nigdy nie zaczynają naprawdę żyć.

 Jeśli myślisz, że nie żyjesz, mogę ci powiedzieć, gdzie szukać życia.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.