Wolałabym nie być tu, gdzie trzymałam w ręku filiżankę.

 Starość bez jakiegoś ideału lub nałogu jest nie do zniesienia.

 Słowa to tylko słowa i one rzadko zawracają z drogi kogoś, kto tego nie chce.

 Z suki nie będzie kociąt.

 W muzealnej kawiarni mówi: - Muszę się odnaleźć. Jakbym zaczynała od zera.

 Najbardziej wyprowadzają z równowagi głupota i zmarnowane starania.

 Życie męczy, ale czy śmierć przyniesie ulgę? Ludziom nie spieszno do odpowiedzi na to pytanie.

 Mózg to jednak paskudny oszust, a przy tym straszliwy despota.

 To samotne przedsięwzięcie. Ścieżka, którą muszę przejść sam. Ja i tylko ja.

 Jeszcze gorsze od porażki jest poddanie się hańbie i zniewoleniu bez walki.

 A potem... Potem zacząć wszystko od nowa z jutrem jeszcze wolnym od błędów.