Nie sposób zająć w głąb ludzkiego serca.

 Rzeczy, które posiadasz
w końcu zaczynają posiadać ciebie.

 I to nie my mówimy słowa, lecz słowa nas mówią.

 W chwili, w której umiera w nas dziecko, zaczyna się starość.

 Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność
W wiecznej jedności na duszy cokole.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Jeśli czekać, aż wszyscy zmądrzeją, za długo to potrwa.

 Chciałbym mieć takie miejsce, które mógłbym nazwać swoim własnym.

 Życie? Ciężki kwadrans złożony z uroczych chwil.

 Życie przelatuje szybko, zwłaszcza te lata, które warto przeżyć.