Nie sposób zająć w głąb ludzkiego serca.

 Każdy z nas żyje w swoim własnym świecie.

 To wymaga odwagi by się rozwijać i stać się tym, kim naprawdę jesteś.

 Nigdy nie dostrzegamy skarbów, które
mamy tuż przed oczyma. A wiesz dlaczego
tak się dzieje? Bo ludzie nie wierzą w skarby.

 Osobowość kształtuje się nie przez piękne słowalecz pracą i własnym wysiłkiem.

 Ludzie słabi są psami silniejszych.

 Mamy teraz większe wydatki, krótsze noce, mniej wolnego czasu, więcej trosk, ale za to 3, 41 kg więcej szczęścia.

 Bohaterowie mają to do
siebie, że ich moc wzrasta w miarę powtarzania opowieści.

 Dom to nie miejsce w którym mieszkasz, ale miejsce, gdzie ciebie rozumieją.

 Wygląda na to, że tylko cierpiąc,
potrafimy zobaczyć, co jest naprawdę ważne.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".