Poezja, podobnie jak życie, jest sama dla siebie usprawiedliwieniem.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. (Danuta Szaflarska)

 Życie jest komedią dla tych, którzy patrzą,a tragedią dla tych, którzy czują.

 Śmierć to fałszywe miłosierdzie.

 Życie powinno być jednym wielkim tantrycznym parkiem rozrywki.

 Tata mówił, że istnieją dwa typy ludzi: młotki i gwoździe. Sam decydujesz kim jesteś.

 Ale życie to co innego. Jest rzadkie i dziwne. To anomalia.

 Oszczędnością i pracą ludzie się bogacą.

 Topiel była we mnie.

 Wszystkie bitwy naszego życia czegoś nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.

 Etykieta to sztuka ziewania z zamkniętymi ustami.