Z biurokracją rzadko kto wygrywa.

 A życie jego – trud trudów,
A tytuł jego – lud ludów;
Z matki obcej, krew jego dawne bohatery,
A imię jego czterdzieści i cztery.

 Tylko nasze własne oczy zapłaczą nad nami.

 Rzadko kiedy czasy są surowsze niż ludzie.

 (...) ten, kto uratuje ci życie już na zawsze jest za ciebie odpowiedzialny.

 Ile osób może jednak powiedzieć, że są bezgranicznie szczęśliwe, że mają choćby jedną ludzką istotę, której mogą całkowicie zaufać?

 Słowa się rozsypują, układają w nowe.

 Ciąża- słowo najbardziej brzemienne w skutkach.

 Lecz korzyść z tego krótka, jak dzień zimą.

 Człowiek szuka spokoju z osobą, która żyje, dzieląc z nią codzienność.

 Uważam, że w większości wypadków u podstaw złego pisania leży strach.