Kiedy chcemy się nawzajem oszczędzać, nigdy się to nie udaje.

 (...) woda życia może lać się jednocześnie na dwa młyny: nadziei i żalu.

 Ostatni człowiek na ziemi nie będzie mógł być egoistą

 Wiesz co się robi, jak życie dołuje?
Mówi się trudno i płynie się dalej.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 Nie mamy pojęcia o zasobach tkwiących w nas in potentia, jeśli nie musimy z nich czerpać.

 Już tylko nieskończoność widzę z wszystkich okien.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, trzeba się poruszać.

 Czekam, aż coś się wydarzy,
i nawet nie wiem, z której
części mojego życia nadejdzie.

 Można świadomie i przewidująco oczekiwać śmierci, a jednak ona nas zawsze zaskoczy.

 Pamiętaj zawsze o tym – uczucia istnieją po to, by się nimi dzielić.