Uczono mnie, że światło i cień są ze sobą nierozerwalnie ...

 Człowiek jest jedyną na świecie istotą świadomą bliskości swej śmierci.

 Samotność ma ten minus, że jeżeli człowiek zrobi bałagan, musi sam posprzątać.

 Najważniejsze, czego potrzeba do życia, to odwaga. Odwaga, by zaakceptować to, czego nie można zmienić, odwaga, by zmienić to, co można, i mądrość, by odróżnić jedno od drugiego.

 Najgorszy moment przychodzi wtedy, kiedy uzmysławiasz sobie, jak bardzo wszystko nie jest okej. Jak bardzo okłamujesz samą siebie, jak bardzo nie chcesz widzieć tego co się dzieje w okół. Jak przekłamujesz wszystkie fakty i sprowadzasz je do wersji wygodnej. Żeby tylko nie bolało, żeby tylko nie myśleć. I ogarnia Cię niespotykana samotność, otępienie. Nie możesz z nikim o tym pogadać, nie możesz nawet wyjść na papierosa i o tym pomilczeć. Jesteś sam ze sobą i tym co zjada Cię od środka.

 Muzułmanie z reguły nie lubią psów, dla nich są to zwierzęta równie nieczyste jak świnie.

 Jeśli ludzie nie potrafią poradzić sobie z samotnością, nie mają wyboru, muszą umrzeć.

 Sukces nauczyciela jest w rękach ucznia, nie odwrotnie.

 Im bardziej niezrozumiałe zło, tym zacieklej i brutalnie się z nim walczy.

 Życie to sztuka, w której, ucząc się na błędach, nie dajemy się zwieść tym, co znamy, ale poznajemy to, co przekracza naszą wyobraźnię. Nie bójmy się żyć pełnia życia - nie znamy dnia ani godziny.

 Stwórz przyczynę, nastąpi skutek.