Cholerycznie lubię, jak pięknie grają i śpiewają.

 Każdy człowiek może umierać jako bogacz, jeśli zdecyduje się żyć jak biedak.

 Czucie i wiara silniej mówi do mnieniż mędrca szkiełko i oko.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 W mieście sny nie służą człowiekowi. Zależy też jakie miasto. Im większe, tym gorsze sny.

 Gdy się chce wszystkiego, bardzo łatwo stracić z oczu wyznaczony cel.

 Smutne jest to, że pieniądze stały się ważniejsze od ludzi.

 Człowiek narodził się, by zdradzać swój los.

 Hic vivimus ambitiosa paupertate omnesTu żyjemy wszyscy w dumnym ubóstwie

 Kiedy wszystko traci sens, najlepszym
lekarstwem na marazm jest muzyka.

 Moje życie zaczęło się tego dnia, gdy cię poznałam.