Czasem pogodzenie się z losem to większa walka niż heroiczne ...
Czasem pogodzenie się z losem to większa
walka niż heroiczne szukanie drogi ucieczki.
Wszystko, co żywe, jest niepowtarzalne. Nie do pomyślenia są dwaj dokładnie tacy sami ludzie, dwa takie same krzaki dzikiej róży… Życie zamiera tam, gdzie przemoc stara się zatrzeć jego niepowtarzalność i swoiste cechy.
W tej strefie nie dojrzewają ani pewnego gatunku rośliny, ani pewnego gatunku ludzie...
W życiu poznajesz ludzi. O niektórych nigdy więcej nie pomyślisz. U innych, zastanawiasz się co u nich słychać. U jeszcze innych - zastanawiasz się czy kiedykolwiek myślą o tobie. Są też tacy, o których nie chcesz nigdy więcej pomyśleć. Ale to robisz.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Chory jest jak miasto otwarte po kapitulacji. Nowe życie wejdzie w niego różnymi drogami, wchłaniać je będzie całym ciałem, wszystkimi porami skóry.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
...uczoność bez rozsądku na mało się przyda.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Jego liryzm jest liryzmem plastikowej gerbery.
Przez chwilę tego nie czułem, a potem poczułem.