Odkąd tu jesteś, czuję się jak na wojnie.

 Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.

 Wspomnienia sprawiają niekiedy, że
życie wydaje się bardzo smutne.

 Szukaj możliwości wykorzystania twego"człowieczeństwa".Jeśli ludzie zaniechają poświęcenia się,zmarnieją jako ludzie.

 Życie z dnia na dzień może wydawać się fajne i romantyczne, kiedy ma się dwadzieścia lat, ale w wieku dwudziestu pięciu staje się nudne, trzydziestu przygnębiające, a czterdziestu wręcz groteskowe.

 By móc czynić dobro, trzeba najpierw zaakceptować czynienie zła.

 Dusza bowiem barwi się wyobrażeniami.

 Sierota zawsze i wszędzie wypatruje znaków.

 Różnica między ludźmi, którzy realizują swoje marzenia, a całą resztą świata nie polega na zasobności portfela. Chodzi o to, że jedni przez całe życie czytają o dalekich lądach i śnią o przygodach, a inni pewnego dnia podnoszą wzrok znad książki, wstają z fotela i ruszają na spotkanie swoich marzeń.

 Co nie boli, to nie życie; co nie przemija, to nie szczęście.

 Nie wiń za nic nikogo w swoim życiu, dobrzy ludzie dają szczęście, źli - doświadczenia, najgorsi ludzie dają ci dobre lekcje, a najlepsi piękne wspomnienia.