Rzeczy utracone nie żyją - lezą w ziemi i fruną ...

 Jak przekleństw wiązanki bywają poranki.

 Duma kobiety to oznaka głupoty.

 Serce ściska mi się z żalu na myśl,
że tak często coś tracimy, nim zdołamy zrozumieć, jaką ma wartość.

 Życie w podróży ma pozory snu. Choć dalekie od normalności, pozostaje realne.

 Człowiek nie docenia tego co ma i pragnie coraz więcej. Dopiero gdy straci to co miał zaczyna żałować, że tego nie potrafił docenić...

 Wiele się wydarzyło, choć niewiele zmieniło.

 Czymże w końcu jest życie jak nie wiecznym sztormem, który zgarnia wszystko, co nam na chwilę dane,
i zostawia na brzegu tylko nagie i poszarpane szczątki?

 Odbiorą nam chleb od ust, jeżeli nie nauczymy się nim dzielić.

 Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.

 Patriotyzm - ale o tym lepiej nie pisać, bo to słowo od kilkunastu lat u nas wyszydzane.