Rzeczy utracone nie żyją - lezą w ziemi i fruną ...

 W małżeństwie jest zasadnicza, partnerka równość i razem aż do śmierci.

 Bo czas żadnych ran nie leczy. Czas może tylko uczy nas rozsądniej obchodzić się z bólem, jakoś bandażować te rany. Żyć z nimi i tyle.

 Żadna znajomość nie jest na tyle doskonała, aby nie można było się poznać jeszcze lepiej.

 W byciu romantycznym zawsze chodzi o obietnicę.

 Śmierć nigdy nie jest ładna.

 Ile dasz dobrego z siebie tyle Ci się zwróci. Od innych osób, w innej postaci, w innym czasie, ale na pewno wróci do Ciebie.

 Wiary się nie traci - przestaje tylko niepostrzeżenie formować życie.

 Złość jest z natury wieczna, dlatego nie ma nic do stracenia ani do zyskania.

 Bo właśnie upodlenia duchaUgina wolnych szyję do łańcucha.

 Bije zegar godziny, my wtedy mawiamy:"Jak ten czas szybko mija" - a to my mijamy.