Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują
deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei,
wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko
w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.
Ci, którzy śpią na ziemi, nigdy nie spadną z łóżka.
Jedyną rzeczą której żałuję w swoim
życiu jest to, że nie jestem kimś innym.
Nie ma na świecie spraw z góry przegranych. Są jedynie takie, przy których nie zdecydowaliśmy się do końca powalczyć.
Ale zawsze miałam poczucie, że zawadzam.
Nigdy nie przegapiaj okazji, by się zamknąć.
Nie bój się życia. Pomyśl, że śmierć jest jedynie horyzontem; i horyzont jest jedynie granicą naszego spostrzegania.
Rzym cię strawi i wypluje, Rzym niczego nie zachowa.
Nie interesuje mnie jak zarabiasz na życie. Chcę wiedzieć, za czym tęsknisz i o czym ośmielasz się marzyć, wychodząc na spotkanie tęsknocie swego serca. Nie interesuje mnie, ile masz lat. Chcę wiedzieć, czy dla miłości, dla marzenia, dla przygody życia zaryzykujesz, że wezmą cię za głupca.
Aby zbudować coś nowego,trzeba zniszczyć stary porządek.
Tylko Duch, jeśli tchnie na glinę może stworzyć człowieka.
