Rycerz, póki żyje, nie poddaje się!

 Powinieneś uważać, (…) bo jeszcze śmierć dogonisz.

 Człowiek prawdziwie wielki tak jest wielki, że musi się ugiąć przechodząc przez bramę śmierci.

 Czasem więcej dobrego może zrobić jeden serdeczny uśmiech, dobre, życzliwe słowo, aniżeli bogaty dar pochmurnego dawcy.

 Aby kiwać, nie trzeba mieć specjalnie dobrej głowy. Wystarczy byle jaka.

 Czy ty umyślnie mnie nie rozumiesz?

 Każdy człowiek – człowiekiem.
Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Mądrymi czyni ludzi wiedza, która zamieszkała w ich sercach.

 Gdyby bogaci nie zapraszali znów bogatych tylko biednych, to wszyscy mieliby co jeść.

 Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.