Czas to grząskie błocko. Przecieka przez palce. I wsysa jak ...
Czas to grząskie błocko. Przecieka przez palce. I wsysa jak bagno.
Jeżeli czas - to pieniądz, to każdy żyje ponad stan.
A więc wojna, pomyślał. To już koniec.
Nie ma po co wracać do przeszłości.
Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują
deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei,
wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko
w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.
Nieprawdą jest, że czas
leczy wszelkie rany.
Nie leczy - rozdrapuje.
Muzyka ma duszę, tak samo jak ludzie, Dusza też musi zabrzmieć...
Czuł się sobą i innym być nie chciał. Pragnął teraz tylko stać się lepszym niż dotychczas.
Zadawanie i znoszenie bólu to jedna z najbardziej tajemniczych rzeczy w życiu.
Popatrz swoimi szarymi oczami
na śnieg. Pustka napotyka pustkę.
Futro jest cmentarzem. Kobieta nie powinna nosić na sobie cmentarza.