Przeżywała jedną z najsroższych tortur, torturę czynu narzuconą niedołężnej bierności.

 Jeśli nie potrafi powiedzieć, co naprawdę czuje, przeleje to na papier.

 Unikać kogoś to żadna sztuka.

 Dopóki twoje serce jest wolne i spojrzenie nie należy do nikogo.

 Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka.
Taka chwila, kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się
w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia Cię
to przerażające poczucie bezsilności, które zżera Cię
od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.

 Siłą jest to kiedy wstajesz mówisz dam rade i pokonujesz wszystkich wątpiących

 Bo dla Anatolija pieniądze są celem życia. I śmierci też, można powiedzieć.

 Czy jest coś bardziej przyjemnego niż starość otoczona młodością, która chce się czegoś nauczyć?

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Jak teraz myślę o życiu, sergeancie, wydaje mi się ono rzeką. Jak rzeką jest płynne, zmiennicze, toczy się własnym, niezmiennym rytmem i nie da się go zatrzymać, przerwać, odwrócić. Jak rzekę, można je przekroczyć, przepłynąć, ominąć, ale nie da się go podporządkować swoim ambicjom.

 Życie to jest coś znacznie mocniejszego i znacznie trudniejszego, coś o wiele bardziej mylącego, niż żadna filozofia. Nikt nie może wiedzieć, co to jest życie, dopóki go nie przeżyje.