Myślałem, że uczę się, jak żyć, a uczyłem się jak ...

 Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.

 Każdy idzie swoją drogą, każdy ma tu swoje ego, każdy marzy o czym marzy i nikomu nic do tego.

 Tylko martwi nie mają nadziei.

 (...) a tego, co ja czuję, nie puszczą w radiu, bo smutni ludzie nigdzie nie pasują.

 Nic tak nie irytuje ludzi, którzy chcą ci obrzydzić życie, jak to, że zachowujesz się, jak gdybyś tego nie zauważał.

 Nadmierna roztropność u młodych jest złym znakiem.

 Nie honor od razu uwierzyć, ale jak się bardzo chce, to we wszystko się uwierzy.

 Wszyscy ludzie oddzielają mnie od ludzi.

 Tempo nadaje smak życiu.

 Czucie i wiara silniej mówi do mnieniż mędrca szkiełko i oko.