Nic nie boli tak jak życie.

 Dzieląc za życia, złączmy ich po zgonie.

 (...) nie na wszystko można znaleźć
wytłumaczenie. Niektóre rzeczy zdarzają
się i już, trzeba je zaakceptować, czasem
jako przekleństwo, a czasem jako dar.

 Stwierdzili, że jestem normalna. Mogę żyć. Powinnam żyć?

 Człowiek nie jest stworzony aby żył sam, ale żeby był usłużny drugim.

 Nie wiń za nic nikogo w swoim życiu, dobrzy ludzie dają szczęście, źli - doświadczenia, najgorsi ludzie dają ci dobre lekcje, a najlepsi piękne wspomnienia.

 Nie można się przygotować na prawdziwe cierpienie. Musisz pozwolić, żeby rozdarło cię na strzępy.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Zmysłowe uciechy rozwijają ducha, a cierpienie go niszczy i podważa jego istnienie.

 Jak łatwo widzisz w życiu cel, jak łatwo stwierdzasz jego brak.

 W ciemności drobnostką było kochać się z nią, ale nie ją kochać.