Mnie nie podejrzewa nikt. Gdyż nikt nie wie, kim jestem.

 Nie mów nikomu, bo inaczej spłoniesz w piekle.

 Wydaje mi się, że życie polega na tym, żeby zawsze znaleźć czas nawet, gdy go kompletnie nie ma, żeby tak najzwyczajniej usiąść z kubkiem herbaty albo kawy i poczytać dobrą książkę, i powiedzieć: to była dobra książka! Popatrzeć na kogoś z zachwytem i nie bać się powiedzieć pewnych rzeczy. Żyje się tylko raz.

 Tu jest taki upał, że drzewa przekupują psy by na nie szczały...

 Życie rodziców jest księgą, którą czytują dzieci.

 Człowiek podleje na starość.

 Kocham ludzi, którzy obgadują mnie za plecami i myślą, że się nie dowiem.

 Czujemy się wolni, ponieważ brakuje nam bardzo języka, by wyartykułować nasze zniewolenie.

 Nie przywiązywać się do żadnego człowieka, chociażby najmilszego, każdy człowiek jest więzieniem i cieśnią.

 Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da się odkupić.

 Zaufanie to taka dziwna rzecz, która musi być obustronna.