Lepiej coś robić, niż siedzieć, czekać i myśleć o głupstwach.

 W byciu romantycznym zawsze chodzi o obietnicę.

 Życie. Takie piękne, a jednocześnie takie ciężkie.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością do doświadczenia. Natychmiast musimy uwolnić się od nadmiernej troski o przyszłość, poprzestać na teraźniejszości i w pełni cieszyć się teraz, żyć teraz.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Strasznie ciężko jest pogodzić się z bezsilnością.

 Życie to sztuka rysowania, nie mając gumki do ścierania. Dzisiaj jest cennym darem, takie są „tu i teraz”. Dlatego nie zatrzymuj się na przystanku zwanym Wczoraj, ani nie marz o przystanku Jutro. Żyj na przystanku zwanym Dzisiaj.

 Nie możesz chronić ludzi w ten sposób. Ludzie muszą dorosnąć. Muszą się wiele nauczyć. Człowiek nigdy się niczego
nie nauczy, jeśli nie podejmuje ryzyka.

 Lekarze zapisują lekarstwa, o których niewiele wiedzą, na choroby, o których wiedzą jeszcze mniej, ludziom, o których nie wiedzą nic.

 Podchodźcie do innych ludzi ze zrozumieniem. Starajcie się poznać ich motywację, zanim zaczniecie ich oceniać.