W każdej szwajcarskiej kuchni są dwie rury. Z jednej płynie ...

 ...chciałabym, żeby ludzie potrafili rozmawiać o tym, co jest ważne.

 Udało jej się przysypać pamięć o nim szczegółami nowej codzienności.

 Kto nie pamięta dokładnie swego dzieciństwa, ten jest złym wychowawcą.

 Sława za życia i sława po śmierci to czasem za dużo.Trzeba umieć poprzestać na jednej.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Kto dotąd kradł, niech już przestanie kraść, lecz raczej niech pracuje uczciwie własnymi rękami, by miał z czego udzielać potrzebującemu.

 Uwierzyłabym, gdybym usłyszała to od ciebie.

 Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.

 Inne szczegóły twarzy ani piękne, ani brzydkie

 Starość ma uzbierane zapasy życia najtajemniej w rozmaitych kryjówkach, jak skarby u skąpca ukryte, które na ostatnią chowa potrzebę i które wydaje powoli i najoszczędniej.