
Ludzie zbyt dużo mówią, próbując zagłuszyć pustkę w sobie i ...
Ludzie zbyt dużo mówią, próbując zagłuszyć pustkę w sobie i w swoim życiu.
W życiu piękne są tylko chwile. Na co człowiekowi setki lat, kiedy nie ma nic do powiedzenia, późno się budzi i zasypia tępo i bezbrzeżnie. Gdy nie ma ani jednej iskry w oczach, ani żadnej myśli w sercu.
Każdy z nas czegoś żałuje. Każdy z nas w nieodpowiednim momencie powiedział kilka słów za dużo. Każdy z nas, chociaż raz powiedział "nie", wtedy, gdy serce tak cholernie błagało o "tak". Każdy z nas wybrał niewłaściwą drogę, niewłaściwego człowieka u boku i niewłaściwe emocje. To nic złego popełniać błędy, przecież jesteśmy tylko ludźmi.
Bywają pytania, które pozostają bez odpowiedzi i trzeba się z tym pogodzić.
O tym kim jesteśmy nie świadczy wykształcenie, majątek, wygląd, talent, ale...
to jak traktujemy drugiego człowieka.
Samotne, piękne miejsce, lecz nikt, jak sądzę, objąć się tu nie chce.
Co do szczęścia to ma ono tylko tę użyteczność, że czyni możliwym nieszczęście.
Życie to sztuka rysowania bez gumki do ścierania. Możemy korzystać z różnych kolorów i technik, ale raz zrobionego ruchu nie da się cofnąć
Żyję w świecie, który jeszcze karmi się systemami, ideami, doktrynami, ale symptomy niestrawności
są coraz wyraźniejsze, pacjent już dostał czkawki.
Wcześniej czy później wszyscy musimy stanąć przed wyborem. Poświęcić jedno, aby zyskać coś innego. W takich chwilach najważniejsze jest nie żałować tego, co tracimy. Bo jakkolwiek wielki będzie ból straty, jest to uzasadniona cena, jaką trzeba zapłacić za dokonany wybór...
Z czystego serca rodzi się owoc dobrego życia.