(...) nabijając ludzi w butelkę, nie zmusisz ich, żeby cię ...

 Ludzie są jak węzełki: nie wiadomo,
co się w nie zbierze i czy dadzą się rozplątać.

 Nie martw się zbytnio - żyj!

 Byłaś tak pewna, że nie czekałaś na finał.

 Dopóki iskierka życia tli się w nas, powinniśmy walczyć.

 Wierzę, że Śmierć jest wysłannikiem Najwyższego.

 Dwukrotnie: o raz za dużo.

 Powinniśmy solidaryzować się z własnym losem!

 Nie lubię jak ktoś kłamie. Jak nie dotrzymuje słowa, jak zawodzi. Nie lubię jak się zaczynam pozytywnie nastawiać po to, by za chwilę stwierdzić, że każda historia kończy się tak samo...

 Jest czas milczenia i czas mówienia.

 Głos sumienia byłby lepszym doradca, gdybyśmy mu tak często nie podpowiadali, co ma mówić.