(...) nabijając ludzi w butelkę, nie zmusisz ich, żeby cię ...

 Człowiek jest mieszaniną pychy
i nikczemności, wielkości i nędzy; pragnie cnoty, a służy grzechowi;
pragnie trwałego szczęścia, a goni za chwilowymi rozkoszami;
pan ziemi i nędzny robak.

 Człowiek nigdy nie ocala się sam. Jesteśmy złączeni ze sobą jak bracia syjamscy, skronie nasze przylegają do siebie, nasz los przypieczętowany jest krążącą w nas tą samą krwią, i jeśli ta krew wycieka z żył jednych, cala wspólnota obumiera, gdyż nie może być okaleczona.

 Masz rozum? – Mam. – Czemuż więc z niego nie korzystasz?

 Naiwność to najgorsza cecha charakteru,
ponieważ dajesz się wykorzystywać, a potem cała odpowiedzialność spływa na Ciebie i winisz siebie nawet za cudze błędy.

 Life is the art of drawing sufficient conclusionsfrom insufficient premisesżycie to wyciąganie właściwych wnioskówz niewystarczających przesłanek.

 Nigdy tak naprawdę nie znamy innych ludzi.

 (...) dzieciaki, które garną się do sportu, to prawdziwy skarb.

 Nie tyle powinniśmy doceniać to, co zdobyliśmy, lecz to, czego doznaliśmy. Nie tyle to, cokolwiek posiadamy, lecz to, co mamy już za sobą, to, co przeżyliśmy. To ludzie są czymś jedynym i właściwym dla tego samego bycia, które jest też czasem; nie jest rzeczą, niematerialnym przedmiotem, lecz właśnie życiem i doświadczeniem.

 Oh, ta zachodnia, demokratyczna tępota...

 Ale życie to co innego. Jest rzadkie i dziwne. To anomalia.