Życie, które łatwo jest zepsuć, a naprawić tak trudno.

 Natura ciągnie dziwkę na ulicę.

 Nikt nigdy nie zarzucił mu zdrowego rozsądku.

 Wszystkie nieszczęścia mają swój kres. Podobnie chwała i tragedia tego świata.

 Bądź takim rodzajem człowieka, że gdy Twoja stopa dotyka podłogi, gdy rano wstajesz, diabeł w piekle mówi: “Ooo ku*wa, wstał”.

 Czas omija miejsca, które wspominamy.

 Człowiek podleje na starość.

 Ach, być książką, czytaną z taką namiętnością.

 [...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować.

 Nie było na świecie człowieka, którego życie nie mogłoby być dla innych przestrogą lub wzorem. Tylko od nas samych zależy, do jakiej kategorii będzie należało nasze życie.