W osobowości nas wszystkich drzemie pewien procent nieokreśloności.

 Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady.

 On mnie nie kocha, nie tak jak ty, to co innego, to milion razy większe.

 I co znów tego życia? Naparsteczek ledwo.

 Jeśli zabijesz człowieka
niechcący, będzie tak samo
martwy jak wtedy, gdy zrobisz to celowo.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością do doświadczenia. Natychmiast musimy uwolnić się od nadmiernej troski o przyszłość, poprzestać na teraźniejszości i w pełni cieszyć się teraz, żyć teraz.

 Każdy z nas zasługuje na wielka przygodę. Przynajmniej jedną w życiu. Na moment, do którego można później wracać, mrucząc pod nosem: o tak, wtedy właśnie czułem, że żyję.

 Boli brak pieniędzy; ale ich nadmiar stwarza jeszcze większe problemy.

 Nie ten kto z tobą tańczy, nie ten, który się śmieje. A ten kto z tobą płacze, jest twoim przyjacielem.

 Służył nam dobrze ten mit o Chrystusie.

 Życie nienawidź je lub ignoruj, polubić się go nie da.