Spotkanie z pisarzem zazwyczaj przynosi rozczarowanie-rzekł.

 Siła rodzi się z przymusu, a umiera z wolności.

 Życie bez radości to lampka bez oliwy.

 Była jak słoneczny dzień, ciasto truskawkowe i bitwa na śnieżki w jednym.

 Śmierć zawsze uważałem za coś w rodzaju literackiego konceptu.

 Dawno temu wiedziałem na pewno, co jest słuszne, a co nie.

 Ale cóż mogłem powiedzieć, przerażała mnie tą swoją chęcią życia.

 Nie wiem, czy można oduczyć ludzi nienawiści.

 Fryzjerzy są jak psychiatrzy. Przed nimi wcale nie trzeba się wstydzić.

 Za dużo chcemy ogarnąć rozumem. Powinniśmy pamiętać o sercu.

 Nie ma większej samotności, niż samotność marzenia o labiryncie.