Dzieci często poznają smak samotności właśnie w szpitalu. Potem, kiedy dorastają, zapominają o swoich przyjaciołach i wrogach, urodzinach i wakacjach, ale szpitalne doznania zapamiętują na zawsze.
Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję się tylko ja.
Kto pierwszy z siebie się zaśmiał, ten zapobiegł ośmieszeniu się.
Wszyscy oceniają mnie po wyborach jakich dokonuję. Ale nikogo nie interesuje jakie miałam opcje.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką. Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?
Zapomnisz, ja będę.
Życie niesie niewyobrażalne możliwości. Tylko najpierw trzeba wykonać pracę.
Opinie są jak odbytnice. Każdy ma swoją.
Wielkie dzieła nie są skończone. Są jedynie zarzucone.
Choroby matek czuły, że odwiązanie było dla nas pięknym słowem.
- Nie możesz się teraz poddać.
- Dlaczego??
- Zbyt wielu poświęciło tu życie, byśmy teraz się poddali.
