.....mogłabym tu świecić golizną jak latarnia w Kołobrzegu.

 Cholerycznie lubię, jak pięknie grają i śpiewają.

 Każdy upadek to nowa lekcja, a każda nowa lekcja czyni nas lepszymi.

 Nie mogę tak dalej. Nie chcę przeżyć życia tak, jakbym oglądała je z boku.

 Bojaźń zaś i strach padł na cały lud.

 Ze wszystkich dróg zawsze wybieraj najtrudniejszą.

 Cóż to za diabelska zabawa: życie!

 Trzeba nauczyć się odpuszczać miłość, której nie ma, przyjaźnie, które nie służą, i ludzi, których nie ma obok, gdy najbardziej tego potrzebujemy. I pamiętać o tym, by nie zmuszać nikogo do niczego. Wymuszone rzeczy nie są nic warte.

 Z żyta nie da się upiec pszennego chleba.

 Trzeba czasem się zatrzymać, kochanie...

 Życie to ciągłe przechodzenie z wolnego pokoju do pokoju, gdzie zawsze czeka na nas coś czym musimy się zająć.