.....mogłabym tu świecić golizną jak latarnia w Kołobrzegu.

 Jeżeli coś nie może żyć, to trzeba mu pozwolić umrzeć tak, żeby się nie męczył, z godnością.

 Dusza bowiem barwi się wyobrażeniami.

 Młodzi szukają szczęścia w tym co nieprzewidywalne. Starzy w przyzwyczajeniach.

 - Dlaczego palisz tak cholernie szybko? - zapytałem.
Uśmiechnęła się, rozradowana jak dzieciak
w ranek Bożego Narodzenia i rzekła: - Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć.

 Życie jest naprawdę proste, ale my uparcie chcemy je uczynić skomplikowanym.

 Lepiej być biednym i dumnym niż nadal biednym lecz przegranym.

 Zmartwienie kropelkami w serce ludzkie ciecze,
A przecież nie jest skałą - to serce człowiecze.

 -Wie pan, któregoś dnia budzi się pan rano i uświadamia sobie nagle, że wszystkie pociągi już odjechały.
-Zawsze jest jakiś pociąg, do którego jeszcze można wsiąść. Zawsze.

 Gdyby bogaci nie zapraszali znów bogatych tylko biednych, to wszyscy mieliby co jeść.

 Czasem łatwiej zdobyć medal,niż potem nosić go z honorem.