Pożądasz nie tego, co widzisz, lecz tego, co sobie wyobrażasz.

 Życie jest na tyle krótkie, że nie ma czasu na złość, smutek. Musimy zrozumieć, że jest tylko jedno życie, a możliwość przemijania powoduje, że powinniśmy czerpać z niego pełnymi garściami.

 Wiedza musi być lepsza niż życie w nieświadomości, bez względu na wszystko.

 Nie jestem fatamorganą, nie jestem złudzeniem, jestem rzeczywistością.

 Istota rzeczy jest niewidoczna dla oczu.

 Trzeba nauczyć się odpuszczać miłość, której nie ma, przyjaźnie, które nie służą, i ludzi, których nie ma obok, gdy najbardziej tego potrzebujemy. I pamiętać o tym, by nie zmuszać nikogo do niczego. Wymuszone rzeczy nie są nic warte.

 Myślę, że może wszyscy upadamy.
Pytanie brzmi, czy potrafimy się później podnieść.

 Ludzie nie zmieniają się w ten sposób: nie zmieniają się sami, człowiek zmienia się, kiedy jest zmuszony przeżyć coś i wtedy dopiero stwierdza, że nastąpiła zmiana.

 Lekarze wszczepiają narkotyki, których nie znają, w ciała, które znają jeszcze mniej.

 Był nalany po brzegi powagą swego stanowiska.

 Skoro już musi być sam, to uczyni z samotności swoją tarczę.